Sabah erken uyanıyorum , içimde bir heyecan...
Açmışım bilgisayarı ,bu haftaki maçın topiğine yorum yazıyorum...
Birazdan arkadaşlarla buluşup , maç öncesi takılacağız...
Msn'de buluşma yerleri ayarlanır. O kadar çok yer var ki bildiğim...
Şairler mi dersiniz ? Kazan mı dersiniz ? Hangisini beğenirsen...
Benim için bilet sorunumu çözebilecek abilerim var...
Gerekirse aralarında para toplayıp bana bilet alacak kardeşlerim var...
Canınız sağolsun...Çok şükür para sorunum da yok.
Atıyorum boynuma kutsal renkli kaşkolu...
Çıkıyorum yola ; şairler parkına...
Arkadaşlarla buluşup besteleri sıralıyoruz birer birer...
Maç hakkında iddaa'ya giriyoruz...
İnanamıyorum mabedin dibindeyim...
Herkes de bir heyecan... Şu anda stadtayım...
Girişte kulağıma ilk gelen ses "... oynamıyormuş abi "
Ve ardından gelen üzüntü... Maç öncesi bir çok dedikodu...
Hepsi heyecan verici...Peki ya inönüde olmak ? Offf onu hiç sormayın...
Yahu bir insan maç sonu mağlup olup hala sevinebilir mi ?
Sevinir , çünkü o gerçek taraftardır...O nerde olduğunun farkındadır
Gerçekten bağlıdır takımına...
İşte arkadaşlar , işte abiler...
Benim gibi İnönü'ye gitme fırsatı bulamayanların
İnönü'yü bir kere bile görememiş olanların hayalidir bu
Siz çoğunuz üstte yazılanların hepsini yaşayabildiğiniz , yaşam fırsatı bulduğunuz için
çok şanslısınız. Ama benim ailevi sebeplerimden dolayı böyle bir imkanım yok. Sorun para değil.
En az 1 seneye de İnönü'yü göremeyeceğim...
Yahu siz bir şeyi bu kadar sevebilmişken , bu şey sizin pek yakınınızdayken nasıl gitmezsiniz maça...
Hadi hastalandınız , bir yakınınıza bir şey oldu , başınıza kötü birşey geldi , çalışıyorsunuz v.s
Peki ya geriye kalanlar ? Başkasını sevemem demedik mi bir kere ?
Yapmayın Allah aşkına , bulunduğunuz yerin ve Beşiktaş'ın değerini bilin.
Maçlarda nefesimizi nefesinize katarak bağırın. Bizim gibileri , benim gibileri yaşayın...
Hiç duygunuz yoksa , bari bizim için bağırın...
Değerini bilin bu aşkın...
Anasayfa 
